سمعک های نامرئی که در واقع همان سمعک های داخل گوشی با قرارگیری در عمق مجرای گوش می باشند، کوچک ترین مدل سمعک ها هستند. قرار گیری این سمعک ها کاملا در عمق مجرای گوش کاربر سمعک (فرد کم شنوا) است به گونه ای که بعد از خم دوم مجرای گوش و نزدیک پرده گوش قرار می گیرند.
این سمعک ها بر اساس قالب گوش گرفته شده توسط متخصص شنوایی شناس، از هر فرد ساخته می شود تا در بهترین و راحت ترین وضعیت برای هر کاربری تهیه شود.
لازم به ذکر است که هر فردی کاندید استفاده ازاین سایز سمعک ها نخواهد بود و انتخاب آن به عوامل متعددی چون مقدار کم شنوایی، اندازه و قطر مجرای گوش، نیازهای شنیداری روزمره فرد و برخی عوامل دیگر وابسته است.
موانع تجویز سمعک نامرئی
1- مقدار کم شنوایی : در مواردیکه کم شنوایی فرد بیش از ۷۰ دسیبل باشد امکان تجویز سمعک نامرئی کاهش می یابد. برای اینکه سمعک بتواند قدرتی بیش از ۷۰ دسیبل تولید کند باید رسیور(بلندگو) بزرگتر از ابعاد ۵×۵ میلیمتر داشته باشد که این سایز باعث بزرگ شدن سمعک به اندازه ای می شود که دیگر در عمق مجرای گوش جا نمی شود.
2- اندازه و قطر مجرای گوش : در برخی افراد به صورت مادرزادی مجرای گوش به اندازه کافی رشد نمی کند. و در برخی به صورت ژنتیک قطر مجرای گوش کم است. بنابراین در این افراد برای تجویز سمعک نامرئی با مشکل مواجه می شویم.
کمترین قطری که مجرای گوش باید داشته باشد تا بتوان در عمق مناسب سمعک نامرئی تجویز کرد حدود ۱۰ میلیمتر است.
اما در این زمینه باید به مشکل تجویزی دیگری نیز اشاره کرد. همانگونه که می دانیم با افزایش سن اندام های غضروفی بدن تغییر شکل می دهند. این اتفاق در گوش و به ویژه مجرای آن با درجات مختلفی روی می دهد. در برخی افراد آنقدر شدید است که حتی امکان معاینه گوش را از شنوایی شناس می گیرد و البته در برخی افراد تنها باعث تنگ تر شدن مجرای گوش می شود. به این حالت« کلاپس » کانال می گویند. در موارد کلاپس نیز امکان تجویز سمعک نامرئی یا IIC وجود ندارد.
3 – سلامت مجرای گوش : اوتیت (عفونت گوش) خارجی از عواملیست که مانع تجویز سمعک نامرئی می شود. برای تجویز سمعک نامرئی باید ابتدا هر گونه عفونت و التهاب مجرای گوش برطرف شود تا ورود جسم خارجی (در اینجا سمعک) باعث تشدید عفونت نشود. سمعک می تواند همراه خود انواع قارچ و میکروب را به کانال گوش وارد کند. به ویژه که به دلیل داخل گوشی بودن برخی افراد نظافت آنرا به خوبی رعایت نمی کنند و این موجب ایجاد شرایط بسیار شدید عفونی در گوش کاربر سمعک می گردد.
4 – پارگی پرده گوش : یکی از موانع اساسی تجویز سمعک نامرئی پارگی پرده گوش است. سمعک با خود انواع عوامل بیماریزا را به عمق مجرا برده و پرده پاره گوش به شدت و به راحتی عفونت های غیر قابل کنترل می کند. در بسیاری موارد کار به جراحی می رسد. البته عفونت مایع جاری در گوش هم به خود سمعک آسیب زده و باعث سوختن آن می شود.
5 – اگر فرد کمشنوا علاقمند به استفاده از مزایای سمعک وایرلس است (ارتباط بی واسطه با سمعک گوش مقابل ، موبایل ، تلویزیون و …) دیگر نمی تواند سمعک نامرئی داشته باشد. قطعه وایرلس باعث بزرگتر شدن سمعک می شود. همچنین قطعه وایرلس نیاز به باتری بزرگتر از سایز ۱۰ دارد تا طول عمر قابل قبولی داشته باشد که در این مورد به دلیل سایز کوچک سمعک امکان پذیر نمی باشد.
با در نظر گرفتن تمامی موارد بالا شنوایی شناس به درخواست مددجو (کم شنوای مراجعه کننده) اقدام به قالبگیری و دستور ساخت سمعک نامرئی می نماید.